پوشاک دختران و زنان اشکور-شوئیل سه هزار قبل

مقایسه پوشاک دختران سه هزار سال قبل شوئیل اشکور - با دختران قاسم آبادی امروز

مطلب ذیل تلخیصی از مطالبی که در کتاب گیلان آمده است می باشد لطفاً به مطالعه تکمیلی به جلد اول کتاب گیلان مراجعه شود . ضمنا مطالب ذیل در کتاب گیلان بهمراه تصاویری که از حفاری های آقای چراغعلی در تپه های شوئیل - اشکور بدست آمده و با لباس دو دختر امروزی قاسم آباد مقایسه شده است را در کتاب گیلان مطالعه فرمایید. {پوشاک سه هزار سال قبل  دختران شوئیل اشکور و تصاویر دختران قاسم آبادی در کتاب گیلان به تصویر کشیده شده است}

بنده در سایر مقالات هم گفته ام اشکور دارای تمدن بزرگی است ، حداقل دارای چهار تا شهر بوده است اما امروزه مسئولین هیچگونه توجهی به این منطقه نمی کنند .نویسنده :اسماعیل کیایی

 

ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎی زﯾﻨﺘﯽ ﮐﻬﻦ در ﭘﻮﺷﺎک زﻧﺎن ﮔﯿﻼن{دختران سه هزارسال قبل اشکور در مقایسه با دختران قاسم آباد}

در شوئیل اشکور بالا حفاری هایی صورت گرفت پوشاکی از زنان و دختران با حداقل سه هزار سال قدمت. جالب است که دختران قاسم آباد گیلان لباس هایی را که می پوشند همان مشخصات لباس دختران اشکوری سه هزار سال قبل را دارد

داﻣﻦ دختران قاسم آباد ﻫﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ آﺛﺎر ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از ﺣﻔﺎری ﭼﺮاﻏﻌﻠﯽ ﺷﻮﺋﯿﻞ اﺷﮑﻮر ﺑﺎﻻ بدست آمده . در لباس دو دﺧﺘﺮ ﻗﺎﺳﻢآﺑﺎدی دو ﻣﺸﺨﺼﻪ ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﺎرﯾﺨﯽ {پوشاک بدست امده از شوئیل اشکور} دارﻧﺪ:

 اﻟﻒ- ﻧﻘﺶ 7  - 8  ﺳﻪﮔﻮﺷﯽ ﺑﺎﻻی ﺣﺎﺷﯿﻪﻫﺎی داﻣﻦ آﻧﺎن.

 ب- ﻧﻮار روی ﺳﯿﻨﻪ ﭘﯿﺮاﻫﻦ دختران قاسم آبادی ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ آن  را در لباس دﺧﺘﺮان ﮐﻮﻫﺴﺘﺎن  اشکور ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ.

اﯾﻦ دو ﻣﺸﺨﺼﻪ ﯾﺎدآور ﻧﻘﺶ روی ﭘﯿﺮاﻫﻦ ﺑﺎﻧﻮی ﮔﯿﻼن زﻣﯿﻦ ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﺎرﯾﺦ { یعنی همان بانوان شوئیل اشکور}ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.اﯾﻦ دو ﺳﻨﺪ ﮐﻬﻦ و ﻣﻌﺎﺻﺮ را ﺑﺎ ﺣﺪ اﻗﻞ ﺳﻪ ﻫﺰار ﺳﺎل ﻓﺎﺻﻠﻪ از ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺮاﻧﺪاز و ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی ﻧﻤﻮد. ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﭼﺎدر ﮐﻤﺮی اﯾﻦ دو دﺧﺘﺮ قاسم آبادی ﻧﻘﺸﻬﺎی ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﭼﻨﺪ ﻫﺰار ﺳﺎﻟﻪای{اشکور} را ﯾﺪک ﻣﯽﮐﺸﺪ ﮐﻪ ﺷﺮح ﻣﻘﺪاری از اﯾﻦ ﻧﻮع ﻧﻘﻮش ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ زﻧﺎن ﻣﻌﺎﺻﺮ ﮔﯿﻼنزﻣﯿﻦ در ﺗﺤﻘﯿﻖ دﯾﮕﺮی در ﮐﺘﺎب ﮔﯿﻼن آﻣﺪه اﺳﺖ.

زﻧﺎن ﮔﯿﻼن، ﺳﺮﺑﻨﺪﻫﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻃﺮﯾﻖ ﺑﺮ روی ﺳﺮ و ﮔﺮدن و ﺷﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﺑﻨﺪﻧﺪ. این موضوع را می توان در زن ﻃﺎﻟﺸﯽ امروزی با  دﺧﺘﺮان ﺷﻮﺋﯿﻞ اﺷﮑﻮر سه هزار سال قبل مقایسه کرد. در ﺣﻮاﻟﯽ ﻏﺮب ﮔﯿﻼن، ﻃﺎﻟﺸﺎن ﻣﻌﻤﻮﻻ روﺳﺮﯾﻬﺎی ﭘﻬﻦ و ﺳﻔﯿﺪ ﺧﻮد را ﭘﻮﺷﻨﺪهﺗﺮ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ،. در ﮐﻮﻫﭙﺎﯾﻪ و ﮐﻮﻫﺴﺘﺎن ﺑﺨﺶ ﺷﺮﻗﯽ ﮔﯿﻼن، روﺳﺮیﺑﻨﺪی وﺿﻊ ﺧﺎﺻﯽ دارد. ﻫﻨﮕﺎم ﮐﺎر، ﭘﺲ از ﻣﺴﺘﻘﺮ ﮐﺮدن آن ﺑﺮ روی ﺳﺮ، دو ﮔﻮﺷﻪ آن را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻼﻣﺖ ﺿﺮﺑﺪر )*( ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﮔﺮدن ﺑﺮده رﻫﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﯾﺎ ﮔﺮه ﻣﯽزﻧﻨﺪ. ﯾﺎ اﯾﻦﮐﻪ ﻫﻤﺎن دو ﮔﻮﺷﻪ ﺿﺮﺑﺪر ﺷﺪه را از زﯾﺮ ﭼﺎﻧﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺮده ﺑﺎ ﮔﺮه زدن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺮ روی ﺳﺮ، واﻣﯽدارﻧﺪ.

در اﯾﻦ ﻧﻮاﺣﯽ، ﺟﺰ روﺳﺮی ﺳﻔﯿﺪ، ﻟﭽﮏ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﻣﻌﻤﻮل اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ آن را ﺑﺮ روی ﺳﺮﻣﯽﺑﻨﺪﻧﺪ و ﺳﭙﺲ روﺳﺮی ﺳﻔﯿﺪ را ﺑﺮ روی آن ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ. اﻣﺎ روﺳﺮیﺑﻨﺪی زﻧﺎن ﺷﺮق ﮔﯿﻼن در ﮐﻮﻫﭙﺎﯾﻪ و ﮐﻮﻫﺴﺘﺎن ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻟﭽﮏ ﺳﯿﺎه را روی ﺳﺮ ﻣﯽﻧﻬﻨﺪ و دو ﮔﻮﺷﻪ آن را در ﭘﺸﺖ ﺳﺮ، ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻪ ﺳﻮم، ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺿﺮﺑﺪر )*( ﺑﻪ ﺟﻠﻮی ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﻣﯽآورﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ )پ( زﯾﺮورو از ﻫﻢ رد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﭘﺲ از ﯾﮑﺒﺎر ﭘﯿﭻ دادن دو ﮔﻮﺷﻪ، ﺳﺮ ﮔﻮﺷﻪﻫﺎ را از ﻫﻢ ﺑﺎز ﮐﺮده ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ )ت( در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ و ﭼﭗ ﻟﭽﮑﯽ ﻓﺮوﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ اﺳﺘﻮار و ﺑﯽﺗﮑﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ. ﺳﭙﺲ روﺳﺮی ﺳﻔﯿﺪ را ﺑﻪ وﺿﻌﯽ ﮐﻪ ﺷﺮﺣﺶ آﻣﺪ روی ﻟﭽﮏ ﻣﯽﺑﻨﺪﻧﺪ.....

 

  دختران اشکور

دختر قاسم آبادی

{این عکس تزئینی بوده ارتباط با کتاب گیلان ندارد برای مشاهده عکس های دختران اشکوری سه هزار سال قبل به ج اول کتاب گیلان مراجعه نمایید}

منبع : کتاب گیلان جلد اول ؛ اصلاح عربانی ص1154

گردآوری و تلخیص : اسماعیل اشکور کیایی-48 سپارده{کارشناس ارشد تاریخ}

 

 

 

 

دهستــــــــــــــــــــان شوئـــــيل اشكور

 

دهستــــــــــــــــــــان شوئـــــيل اشكور

 

 

 

 وجه تسميه روستاي زيباي شوئيل:

رابینو [ كنسول خارجي در رشت نويسنده كتاب دارالمرز گيلان و فرمانفروايان گيلان ] درباره شوئيل مي نويسد :

می نویسد:« شوئیل در ارتفاع 1245 متری قرار دارد و ییلاق عده ای از خان های رحیم آباد است که در آنجا خانه های خوبی ساخته اند» .

مرحوم جهانگير سرتيب پور در کتاب وجه تسمیه روستاهای گیلان مي نويسد  :

 شوئیل همان «شوئیتهر = شوئیتر» روستایی است که به گزارش پورداود به معنی سرزمین است که در آنجا زیست کنند. خردتر از ایالت یا کشور و بزرگتر از ده. بنابراین باید سرزمینی باشد که امروز «بلوک» خوانند.

 

 بيوگرافي دهستان شوئيل

      شوئیل در ارتفاع 2000متری از سطح دریا قرار دارد وسر بر آستان سوری وملا خورشید یا خورشید شاه نهاده است شوئیل در گذشته از آبادترین مناطق کوهستانی گیلان بود ،يكي از دهستان هاي بخش رحيم آياد شهرستان رودسر دهستان شوئيل مي باشد. اين دهستان در سال 1373 از دهستان اشکور سفلی جدا شده و اینک مركز دهستان شوئيل، روستاي شوئیل بوده كه تعداد 56 روستا نيز تحت پوشش دارد.
      روستاي شوئيل با روستاهای کیکاوس، دتورسر، تازه آباد، دشتک و زراکی همسایه بوده و در 45 کیلومتری بخش رحیم آباد و 60 کیلومتری جنوب غربی شهرستان رودسر واقع شده است كه تماما” در نواحي اشكور قرار دارد و به نوعي مركز اشكورات مي باشد.

      شايان ذكر است،ساکنان شهررحيم آباد به سه طایفه جور حیاطی (بالا حیاطی ) - من حیاطی ( میان حیاطی) و جیر حیاطی (پائین حیاطی ) تقسیم می شوند که مربوط به حیاطهای موجود در تابستانگذران اهالی شوئیل، که معتبرترين آبادی اشکور به شمار می رفت، می‌شود. من [ميان]حیاطی ها را از طایفه هزار اسب می دانند(کتاب گیلان،بخش تاریخ اشکور تالیف موسی مسعود) که خود تاریخی دیرینه داشته و در گذشته‌های دور سرزمینهای اشکور و حتی لرستان، خوارزم و ابرکوه ردپای آنان را می توان یافت.

 

 

 

مناطق ديدني و گردشگري و زيارتگاههاي دهستان شوئيل

       مناظر طبیعی زیبا ، گردشگاهها چاک9 ، چشمه ها مخصوصاً چشمه کبوتر خانی که در ضلع جنوبی شوئیل در آغوش جنگل مملو از راش در بلندی واقع شده است ، بسیارتماشایی وجالب شده وچشمه ی ویاسر هم به علت داشتن آبشار کوچک که محل آب تنی جوانان بود ، از اهمیت خوبی برخوردار است وشوئیل در بین تمام آبادی های بزرگ ومعروف آن مانند اُمام ، دیلمان ، پیرکوه ، شوک سنگ سرود ، کاکرود ، پرامکو، کجید از بهترين مناطق تابستان نشین کوهستانی بود.

            بقعه ي مقدسه سيد ابوالحسن و مسجد جامع روستاي شوئيل[مركز دهستان] ، امامزاده حنيفه و ميربهادر  در روستاي برمكو   ، آستانه مقدسه روستاي كياسه توابع شوئيل ،   آستانه مقدس ملا خورشيد  در تلابنك توابع دهستان شوئيل ؛  امام زاده قاسم  و امام زاده ابراهيم روستاي لسبو كه توابع  دهستان شوئيل مي باشد كه مورد احترام اهالي منطقه مي باشد و هر ساله صد ها زائر به اين امكان مقدس جهت زيارت مشرف مي شوند .

     در گذشته بهترين انگورها ، زغال اخته ، گلابی ، گیلاس ، آلبالو قیسی ، حتی نمک معدنی و پیاز ، باد مجان ، زال زالک از رودبار از راه کوفکا گردنه معروف ، لبو وارد بازار شوئیل می شد .صیفی جات نیز از گیلان وارد می گردید.محوطه های بی درو دروازه وباغات صیفی کاری محصور شده با شاخه های درختان به لفظ محلی (چپر ) هنوز هم بچشم مي خورد.  

       ملاکین رحیم آباد تا قبل از اصلاحات ارضی رژیم شاه جهت ، تفریح وجمع آوری محصول از ماه خرداد به شوئیل سفر وکوچ می کردند

       بقول يكي از دوستان استراحت كوتاهي در اين كوهستان پراكسيژن همانندي خاصي با گردنه حيران و يا جاده اسالم به خلخال را دارد البته اين همانندي آن زماني است كه مه خورشيد را كنار ميزند و رطوبت كمي كه از خود متصاعد مي كند ؛ زيبايي خاصي به طبيعت اين روستا مي بخشد و تنفس در فصل در تابستان در اين مه خنك ريه هاي انسان را پراز اكسيژن مي كند.      

     

امكانات روستاي شوئيل

      شوئيل حدود شصت الی هفتاد باب مغازه ، حمام ، پاسگاه ژاندارمری ، داروخانه ، دکتر ، دو مسجد دارد و اكنون  مسجد جامع آن به زيباترين شكل ممكن در حال بازسازي  است و زيبايي خاصي به اين دهستان بخشيده است  .

 

       اسامي روستاهاي دهستان شوئيل  به مرکزیت شوئیل عبارتند از :

         ایمن ، توسه چالک –وربن – سورتقله – لات محله –بنان – مازگه –امیرمحمد – کیاسه –ایزوین – گراجی –دواب رئیسن – هسی کوه – بلکون – گیلانه –چمتو – سوخته کیش – خانه سرک – تکیشن – طلابنک – برمکو – اکبر آباد – صمد آباد – وگلخانی – زیراکی – دشتک – شوئیل –تازه آباد – دتوسر – تلکیان – کلکا لوس – لرده سلکابن سفلی –  سلکابن علیا- سلکابن وسط - سراور سو - خرسند کلایه –مازو دره –رومدشت – کلاسر –گوره خافی – لسبو –شیرکوه – شرمدشت –  شفیع آباد – خراسان سر

 

محصولات كشاورزي و دامي شوئيل

شوئيل هم مثل ساير نقاط اشكور داراي محصولات متنوعي مي باشد

     محصولات كشاورزي آن همچون فندق ؛ گل گاو زبان ؛ گردو ؛لوبيا؛عسل ؛ سيب زميني ؛ انواع ميوه و .... مي باشد . محصولات دامي آن هم شامل پشم؛ شير ؛ كره گوسفندي ؛ ....

      در ضمن دهها نوع از گياهان دارويي و ميوچات وحشي در منطقه شوئيل مي رويد كه شامل گل گاوزبان ؛ ريواس ؛ ازگيل وحشي يا كونوس ؛ زالزاك وحشي ؛ مريخ يا ولك ؛ ترشك ؛ ترش واش؛ والك يا بوزشاقه ؛نعناع يا پي تينيك به زبان محلي ؛ تمشكل يا بولوش به زبان اشكوري .....

 

مسجد جامع شوئيل :

        يك از بناهاي بسيار قديمي روستاي شوئيل، مسجد جامع آن ( نام محلي آن جير مسجد) بوده كه مردم منطقه اعتقاد عميق و قلبي به اين مكان مقدس دارند. ساختمان قديمي اين مسجد به علت فرسودگي و غير قابل استفاده بودن تخريب و با كمك مردم ،هيت امناء، انجمن هاي مردم نهاد و… بناي جديد آن در حال بهره برداري است .

       اين مسجد اكنون هم بعنوان زيباترين مسجد اشكورات تقدس خود را حفظ كرده و در منطقه ييلاقي اشكور چون نگيني در دل كوهستان مي درخشد.

 

 

 

مركز بهداشتي درماني امير سرلشكر شهيد قنبرزاده شوئيل

       دهستان شوئيل داراي يك مركز بهداشتي درماني در روستاي شوئيل [به نام مبارك شهيد سرلشكر قنبرزاده معاون وقت اطلاعات نيروز زميني ارتش مزين است]و تعداد 7 خانه بهداشت در روستاهاي منطقه دارد  كه خدمات بهداشتي و درماني را به مردم ارايه مي نمايد.

       محوطه ساختمان مركز درماني ياد شده در شوئيل كه حياط و ساختمان آن تميز ، منظم  و با كاركناني شاداب و پرنشاط كه از افراد بومي محل هستند  و روزانه دهها بيماري كه به مركز مراجعه مي كنند را مورد  استقبال گرم و صميمانه آنها روبرو مي شوند و آنها هم در حد توان و وسع مركز به مداواي بيماران پرداخت و در صورت عدم موفقيت در درمان در مركز فوق بيماران را به مراكز درماني رودسر و ساير نقاط معرفي مي نمايند .

 

زيارت گاهها و اماكن مذهبي واقع در دهستان شوئيل:

1- بقعه ي سيد ابوالحسن و مسجد جامع شوئيل از مكان هاي مذهبي مركز اين دهستان يعني شوئيل مي باشد و مورد احترام مي باشد.

 2- امام زاده قاسم  و امام زاده ابراهيم روستاي لسبو توابع  دهستان شوئيل

در فرهنگ جغرافیایی ایران مطالب زیر درباره لسبو آمده است: لسبو از دهستان اشکور پایین شهرستان رودسر، 63 کیلومتری جنوب رودسر، سرراه عمومی مالرو اشکور به قزوین، بقعه ای به نام امامزاده قاسم و ابراهیم دارد که بنای آن قدیمی است (كتاب از  آستارا تا استارباد، ج2، ص 388) امامزاده قاسم و ابراهیم هر دو از فرزندان امام موسی کاظم (ع) می باشد. در میان زیارتگاه های اشکور زیارتگاه لسبو از اهمیت فراوانی برخوردار بوده و هر ساله افراد زیادی را از مناطق مختلف به قصد زیارت به سوی خود می کشاند. مشخصات ظاهری زیارتگاه لسبو به شرح زیر است: بنای اصلی زیارتگاه از سنگ و خشت است. دارای صندوقچه چوبی، طرف شرق و غرب این بنا ایوانی به پهنای دو متر است. شانزده ستون چهار سوی قدیمی در طرف پیشانی و بقعه و مسجد که پاره ای از آنها سرستون دارند. سقف ایوانها واشان کشی و از بالا پل کوبی با درزپوش و بام حلبی است. یک مسجد قدیمی در کنار زیارتگاه قرار دارد که طرح روی درب مسجد از شگفتی های این زیارتگاه به حساب می آید. در محوطه وسیع اطراف بقعه یک قبرستان عمومی قرار دارد.

3 - امامزاده حنيفه و ميربهادر  در روستاي برمكو هم از امكان مقدس دهستان شوئيل مي باشد

4- آستانه مقدسه روستاي كياسه توابع شوئيل 

5- آستانه مقدس ملا خورشيد  در تلابنك توابع دهستان شوئيل

 

شهــــــــداي شوئيل: ما زنده از آنيم كه آرام نگيريم

 

شهيدان امير سرلشكرقنبر قنبرزاده معاون وقت عمليات و اطلاعات نيروي زميني ارتش و سرتيب خلبان اميرهوشنگ قنبر زاده

1 --نام : قنبر       **    نام خانوادگي : قنبرزاده  نام پدر : رمضان 

محل تولد: روستاي شوئيل بخش رحيم آباد شهرستان رودسر**تاریخ تولد: 14/05/1314
مدرک تحصیلی: كارشناسي    رشته تحصیلی: علوم دفاعي**محل شهادت: انديمشك     **     تاریخ شهادت: 12/08/1365 **گلزار شهید: بهشت زهرا(س) تهران

    فرازي از وصيت نامه اميرسرلشكر شهيد قنبر زاده:

  خدایا تو جانم دادی و جانم را خواهی گرفت مرا در آن صراطی گذار که هیچگاه در لحظه جان دادن حسرت نخورم.

 

شهيدان قنبر زاده [پدروپسر]

 

2  --نام: امير هوشنگ  ** نام خانوادگي : قنبرزاده   **  نام پدر: قنبر**محل تولد: تهران- اصالتا" روستاي شوئيل بخش رحيم آباد رودسر**تاريخ تولد: 14/01/1343 *مدرك تحصيلي: رتبه اول فارغ التحصيل دانشكده خلباني**رشته تحصيلي: خلباني**محل شهادت: سقوط هواپيماي جنگي اف – 5  در شيراز**تاريخ شهادت: 01/02/1372 
 گلزار شهيد: بهشت زهرا(س) تهران** مزار شهيد: قطعه: 44, رديف: 107, شماره: 24 

 

 

1-تصویر شهيد امير سرلشکر شهید قنبر قنبرزاده [ معاون وقت عملیات و اطلاعات نیروی زمینی ارتش جمهوري اسلامي ايران] و شهید سرتیپ خلبان امیرهوشنگ قنبر زاده  توسط یكی از بهترین نقاشان ایران «استاد شقاقی» به متراژ 115‌مترمربع روی دیوار واقع در تقاطع خیابان خرمشهر پايتخت  با استفاده از رنگ‌های اكریلیك اجرا شده است . كه اين مطلب باعث افتخار همولايتي هاي اشكوري مي باشد كه شهداي اين چنيني تقديم انقلاب نموده اند .

 

 

 

 

 

 عكس شهيدان قنبر زاده در خيابان خرمشهر تهران

2- كتابي به نام عسلي نوشته خانم مهديه منتظري كه براساس داستان زندگاني اين دوشهيد بزرگوار نوشته شده و مورد استقبال مردم واقع شده است . اين كتاب در 130 صفحه به تحرير در آمده تا زندگي پسر امير هوشنگ يا نوه امير سرلشكر قنبر قنبر زاده  يعني دكتر امير پوريا قنبر زاده را در بر مي گيرد كه هم اكنون در رشته پزشكي مشغول به تحصيل است .تحرير اين كتاب دهه 1340 زمان آشنايي امير سرلشكر قنبر زاده تا سال 1390 زندگي نوه ايشان را در بر مي گيرد .تاليف اين كتاب باعث خوشحالي خانواده محترم اين شهيدان و اهالي زحمتكش اشكور شده است كه در چنين فرزندان برومندي را تربيت و تحويل جامعه داده است .حقير از طرف خودم و همولايتي هايم از خانم منتظري نويسنده كتاب تشكر مي نمايم.

 

3 - خیاباني در ضلع شرقی مصلای تهران، به نام امير سرلشكر قنبر قنبر زاده و سرتيب امير هوشنگ قنبر زاده ، نام گذاری شده است.

 

3-سرباز رشيد اسلام شهيد رمضان شعباني 

نام : رمضان      نام خانوادگي : شعباني      نام پدر :حسين محل تولد : روستاي شوئيل   

                                                   تاريخ تولد :   11/05/1333

تاريخ شهادت : 06/12/1359      محل شهادت : محور آبادان ماهشهر يگان اعزامي : لشكر 77 خراسان    وضعيت تاهل : متاهل گلزار شهيد : وادي شهداي شهر رحيم آباد-رودسر

 

4-بسيجي دلاور اسلام شهيد جاويد (حسن) محمديان  

نام : جاويد (حسن)    *    نام خانوادگي : محمديان  *     نام پدر : صفر  *محل تولد : رحيم آباد اصالتا"روستاي شوئيل بخش رحيم آباد رودسر* تاريخ تولد : 01/01/1349   * تاريخ شهادت : 14/12/1365     *محل شهادت : شلمچه  يگان اعزامي : بسيج سپاه پاسداران 

وضعيت تاهل : مجرد    ميزان تحصيلات : سوم نظري گلزار شهيد وادي شهداي شهر رحيم آباد

 

5-شهيدبزرگوار فريدون صدر اشكوري

نام : فريدون*نام خانوادگي : صدر اشكوري*نام پدر : عبدا...*محل تولد : رحيم آباد*تاريخ تولد : 12/07/1345

تاريخ شهادت : 21/09/1360

محل شهادت : بستان*يگان اعزامي : بسيج سپاه*وضعيت تاهل : مجرد*ميزان تحصيلات : دوم راهنمايي

گلزار شهيد : رحيم آباد

توجه : فقط از شهداي روستاي شوئيل نام برده ام ذكر اسامي  شهداي ساير روستاهاي شوئيل را اگر عمري باشد جداگانه بيان خواهم كرد .

 

تحقيق و بررسي اسماعيل اشكور كيايي م 1348 سپارده