غزل سراي اشكور - مرحومه دكتر منير صدرائي اشكوري

منير صدرائى اشكورى در خانواده‌اى روحانى در رشت به دنيا آمد و پس از تحصيلات مقدماتى و متوسطه به دانشكدۀ پزشكى راه يافت و در بندر انزلى به طبابت مشغول شد. غزلهاى منير از لطف خاصى برخوردار است. شمع زندگى اين پزشك شاعر در بهار  ١٣۶۶  بر اثر حادثۀ رانندگى، خاموش شد.

***************

بخشى از شعر به من بتاب

به من بتاب كه بى‌آفتاب مى‌ميرم


گنه، گنه كه ز داغ ثواب مى‌ميرم


نگه به چشم من آويز و مست مستم كن


كه بى‌نگاه تو، بى‌آن شراب مى‌ميرم


ز هاى هاى دلم، آيۀ محبت خوان


بيا كه بى‌تو چو قوئى بر آب مى‌ميرم


به اشك غرقه‌ام و طاقت گريزم نيست


چو موج خسته به صد پيچ‌وتاب مى‌ميرم


دلم، سرم، جگرم، سينه‌ام ز حسرت سوخت


نه كافرم كه چنين با عذاب مى‌ميرم


نياز جان و دل، اى صبح راستين «منير»


به من بتاب كه بى‌آفتاب مى‌ميرم

 

منبع :

كتاب گيلان نوشته اصلان عرباني ص 618

 

 گردآوري و تحقيق اسماعيل اشكور كيايي م 1348  سپارده