نصیحتی از سید خدیجه خاله  سید خدیجه خاله میگفت:

می جان دل عزیز! اگر بدی ی ملیجه بوما تی نال کین جیک جیک زنه،

 

یا وره سرده یا وشنایه.

 

آوشکه وازاکن بده بیئه دیلی، هم گرم بابو، هم وره دان هدن بده وی شکم سیرابو.

 

دانی چیه؟

 

مره الان هم خیلی سرده و هم خیلی وشناره

 

چی بونه با!

 

 تی دجیکبره مره وازاکنی؟

 

ترجمه شعر توسط حقير صورت پذيرفته از كم و كاستي ببخشيد

خاله خديجه مي گفت :

اي عزيز دلم - اگر ديدي گنجشكي در خانه تو امد و جيك جيك زد [ناله كرد] اين را بدان يا گرسنه است يا سردشه.

پنجره را باز كن بياد داخل اتاق كه هم گرم بشه و هم دانه بخورد تا خوب سير بشه .

مي دونه چيه منو هم الان سرده هم گرسنه هستم .

چي ميشه بابا ؟ اگر پنجره را براي من باز كني .

 

قطعه ای بنام ""گالِش وَچِ دَر غُربَت"" سروده عباس کمالی نژاد

وَچِِ گَلْ کُوجَر دِرین بیِن می وَر گَبْ بِزِینیم

شِمِ جی دورَکِتُم می دِلْ هَمَکْرَ تَنگابا

اُ زُمانْ تِرِ یادْ دَرِ اونْ رَجَ تُکْ شُول زِنیبیم جَمْ بینیبیم؟

اَلانْ خا رَحَتیَئَ

اَلان خا هَمَکِ جیفِ مِنْ دُتَ گوشِء دَرِ

اَلان خا هَمَکِ نالِ کینْ دُتَ ماشین کَتِ

هیشکسْ می وِرْ پیدا نابا

 

 هِمیشیکْ گونینْ اَمِ گیرَفتاریم 

هِمیشیکْ گونینْ اَمِ کارْ دِریم

سِ بُهارِ سَراکُردینْ بیئِن می وَر

پئزِ سَر مالِ وِبِئنْ بیئِن می وَر

وَچِِ گَلْ دانینْ چیَه؟

کارُ گیرَفتاری هَمَشْ وِهانیَه

اَلانِ فامیلِ دلْ رَحمْ دِنَ

 

وَچِِ گَل کُوجَر دِرین؟ کَسْ کَسِنِ خَبِرِ دِرین؟

می تَکِ دُم بِنیشین، کَلِ گَبْ بِزینینْ می دِلِکِ وازْهاکُنینْ

ییلاقِ جارْ زِمِه، جیرْ زِمِکِجی بُوگین

ایمسالِ کُلاکِجی، پَرسالِ سُخُوفِجی

کَشکُوریِ برنج دَرِ؟ مَکِمالْ رُجامْ دَرِ؟ شِمِ مُلکْ پِجی دَرِ؟

هَرچی مِلْ دِرین بُگینْ

می دِلِ نَهجِ دَرِ

قَشِنگِ گَبْ بِزینینْ مِرِ آرامْ هاکُنین

دورِرا دَرُم دانُمْ می وَرْ هُومَنْ سختِ خِلی

امَا خُشحالْ وَکَنُمْ شَمِ می یادِ هاکُنین

هَرچی بو کَسِنِ شِمْ هَرجا دِبیمْ یادِ هَمیمْ

یِه پُشتَمْ چَرخِ نِتیمْ تا کَسِنِ یاداکُنیمْ

 

إی پِئرِ مَرزا کَسِنِ وَرْ بیشین

خالو خاخُرزا کَسِنِ وَرْ بیشین

گَتَّ بوشِ تا کُشتَ شانْ یادْ بِرن

عاروسی عزّا، کَسِنِ وَرْ بیشین

 

پِئرِ مَرزا  تی دَسِ عصایَ می جانِ خالوُ

تی چُمِ سویَ، نَ تالوُ

پِئرِ مَرزا تی نَفِسْ، تی آبرویَ، هیسِّ تیْ گاوِ کالوُ

هَندَ تیسِّ، چی بُو عاقِل، چی بُو تُوُرْ

تی تَنِ گوشتِ بُجَوِ اُستُخانِ نینگَنِ دُورْ

 

وچِ گَلْ! بِدِن چی آفَتی دَکِتْ بِجانِ پِئرِ مَرزا، وچِ گَل!؟!

غِریبَ تعریفْ کانُن کَسِنِ رازِ وچِ گَل!؟!

تی دِلِ تُماشا خانَ، غِریبَمْ تُماشاچی

می دِلِ پُو باکُرْدِ، قِصِّ درازِ وچِ گَلْ!

 

پِئرِ وَر شینی بِرَرِ اَنجامَ کانِ

خاخُرِ بِرَرِزا دَس نالِه کانِ

برَرِ خَلجانِ گُفتَئرَ کانِ

مَئرِ پیرزِن بُرمِ گُلوء وِرِ سُوْ دَرْ نیئَنِ

دِلْ گَبِ زَنِ خُدایا! چی وَکِتْ کِ پِئرِ مَرزا  کَسِنِ وَرْ نُشُنِن؟

وچِ گَلْ! کُتا بیئِنْ، مُردُومِ خَندِ نَدِنینْ

عُمرِ آدُمی کُتایَ مِریضی فُراوانِ

کَسِنِ دَسْ وِنِرینْ

بُدَ اُوفسوسْ نُمانِ

بُدَ اُوفسوسْ نُمانِ

 

 

ترجمه قسمتي از شعر توسط حقير[اسماعيل اشكور كيايي]

وچه گل يعني بچه....

 

بچه ها كجاييد بياين پيشم حرف بزنيم

 

از شما دور شدم دلم براي همه تنگ شده است .

 

آن زمان يادته بالاي كوه[نوك قله كوه :رج] بلند فرياد[شول] مي زديم دور هم جمع مي شديم .

 

الان كه راحتي شده

 

الان كه تو جيب هر كسي دو تا گوشي موبايل هست .

 

الان كه جلوي خانه ي هر كسي دو تا ماشين هست .

 

كسي پيش من نمي ياد .

 

هميشه مي گوييد ما گرفتاريم

 

هميسه مي گوييد ما كار داريم

 

سه تا بهار گذشته كه مي خواين بياين پيشم

 

يا پائيز موقع چيدن پشم گوسفندان بياين پيشم

 

بچه ها ميدونين چيه ؟ كار و گرفتاري همش بهانه هست

 

الان دل فاميل ها رحم نداره .

 

بچه ها كجاييد از همديگر خبر داريد ؟

 

كنارم بشينين حرف بزنين تا دلم وا بشه .

 

از ييلاق و زمين بالا و زمين پايين [ منظور خاطره زمين هاي ييلاق را تعريف كنيد از گذشته ....] بگوييد.

 

امسال از باران حرف بزنيد و از ... پارسال....

 

؟؟؟

 

هرچي دوست داريد در باره اش حرف بزنيد .

 

؟؟؟؟

 

حرفهاي قشنگ بزنين تا دلم آروم بشه .

 

راهم دوره [محل زندگيم از شما دورهست ] ميدونم اومدن پيش من سخته .

 

اما خوشحال ميشم يادم كنيد .

 

هر چي باشه متعلق به همديگريم[ فاميليم ] بايد هر جا باشيم ياد همديگر كنيم يا بياد هم باشيم .

 

؟؟؟؟؟

 

اي بچه هاي پدر و مادر پيش همديگر بريد بهم سربزنيد . اي دايي و خواهرزاده بهم سر بزنيد.

 

بزرگتر پيش كوچيكتر بروند تا كوچيكترا ياد بگيرند .

 

در عروسي و عزاي همديگر شركت كنيد .[ترجمه وچه گل از اسماعيل اشكور كيايي]

 

 

منبع شعرهاي بالا از آقاي عباس كمالي نژاد از ييلاق
ترجمعه قسمت هايي از شعر ها توسط حقير اسماعيل اشكور كيايي
 
تحقيق و گردآوري و ترجمه از اسماعيل اشكور كيايي م 1348 سپارده